[Reklama] Odyseya Books

Werona - odpowiednie miejsce na wakacje. Na reset od rzeczywistości. On monotonii, w jaką człowiek popada. Każde nowe miejsce to zapowiedź przygód. Czy te w słonecznych Włoszech okażą się dla głównej bohaterki debiutu Agaty Gładysz przyjemne? Czy wręcz przeciwnie?
Z początku miałam problem z wczytaniem się w powieść. Było zbyt spokojnie i leniwie, ale być może właśnie taki był zamysł autorki. Mi osobiście natomiast nie do końca to odpowiadało. Brakowało mi jakiegoś mocniejszego wyrazu czy wybicia się od startu. I tak prawdę powiedziawszy zabrakło mi również jakiejś większej ilości Włochów, u których Aurora się zatrzymała. Stali się tlem, bladym płótnem przez co zabrakło takiego realizmu. Było na zasadzie hop i są. I tyle. I niewykorzystany motyw telefonu, który zdecydowanie zmieniłby finał tej powieści. Cały czas miałam w myślach to, że wykorzystają sposobność.
Natomiast od mniej więcej połowy akcja przeszła w takie tempo i w taki etap, który lubię. Było ciekawie, intrygująco i wreszcie coś ruszyło z kopyta. Aurora i Will byli świetną parą, która fajnie się uzupełniała. Świetnie się z nimi bawiłam zwiedzając atrakcje turystyczne. Ale także przyglądając się rozwoju ich znajomości. Romantyczność była i to całkiem fajna. Jest to powieść bezpieczna dla młodzieży. Nie zawiera scen, które były niepoprawne dla młodszego czytelnika. I fajnie, bo dzięki temu można było się skupić na innych wartościach i przekazach płynących z powieści.
Autorka ma fajny i lekki styl. Pisze płynnie, pobudzająco wyobraźnię, z emocjami i dobrymi kreacjami bohaterów. Dialogi naturalne bez udziwnień czy nadmiernej grzeczności. Dla mnie osobiście może ciut za delikatnie ale to debiut, pierwsza powieść, która daje ogromne nadzieje na kolejne historie, których jestem ogromnie ciekawa.

Polecam

[Reklama] Odyseya Books

Werona - odpowiednie miejsce na wakacje. Na reset od rzeczywistości. On monotonii, w jaką człowiek popada. Każde nowe miejsce to zapowiedź przygód. Czy te w słonecznych Włoszech okażą się dla głównej bohaterki debiutu Agaty Gładysz przyjemne? Czy wręcz przeciwnie?
Z początku miałam problem z wczytaniem się w powieść. Było zbyt spokojnie i...

Staram się bardzo łaskawie podchodzić do takich historii, bo w sumie to fikcja literacka i nie można zawsze brać wszystkiego na serio. Jednak są jakieś granice.

Tu one wszystkie zostały przekroczone. Począwszy od naiwnej głównej bohaterki, która bez jakichkolwiek zahamowań wchodzi w różne relacje z marszu, bez przemyślenia. Ciężko mi uwierzyć, że są ludzie na świecie, którzy mają takie szczęście jak Aurora, a przy tym zero instynktu samozachowawczego.

Jak na początku ta historia mi się podobała, tak im dalej tym mój entuzjazm bardzo szybko gasł. Mamy tu bardzo mocno rozbudowane dialogi, tak, że w sumie niekiedy są one na dwie strony. Dodatkowo autorka stosuje bardzo długie opisy między jedną wypowiedzią a drugą. Co w konsekwencji skutkowało tym, że musiałam wracać i przypominać sobie, co powiedział poprzedni bohater.

Dalej dzieją się już takie akcje, że ja już sama nie wiedziałam, o co w tym wszystkim chodzi i dlaczego tak się dzieje. Nie wiem, czy miał to być element zaskoczenia, czy po prostu brak pomysłu na zakończenie, ale jak dla mnie druga połowa książki jest po prostu dziwna. Zachowanie Aurory też jest dziwne i jak dla mnie niewytłumaczalne. To nawet nie jest kwestia tego, że ona mnie irytowała. Ona po prostu była mocno specyficzna.

Nie poczułam się jak na wakacjach w Weronie. Jedyny ciekawy wątek to ten, gdzie mama Sofii opisuje swoją pracę jako konsultantki Julii i tyle.
——

Staram się bardzo łaskawie podchodzić do takich historii, bo w sumie to fikcja literacka i nie można zawsze brać wszystkiego na serio. Jednak są jakieś granice.

Tu one wszystkie zostały przekroczone. Począwszy od naiwnej głównej bohaterki, która bez jakichkolwiek zahamowań wchodzi w różne relacje z marszu, bez przemyślenia. Ciężko mi uwierzyć, że są ludzie na świecie,...

Mega urocza super się bawiłam była super

Mega urocza super się bawiłam była super

„Aurora” to lekka i przyjemna powieść dla młodzieży, która zabiera czytelników w podróż do słonecznej Werony.

Aurora stoi na progu dorosłości i pragnie uciec od presji podejmowania trudnych, życiowych decyzji. Spontanicznie decyduje się na wyjazd do Włoch, gdzie poznaje Willa, chłopaka żyjącego na walizkach. Razem odkrywają uroki miasta, dzielą się swoimi problemami i wspólnie doświadczają pierwszej miłości.

Mimo potencjału tkwiącego w historii książka rozczarowała mnie w kilku aspektach. Fabuła opiera się w dużej mierze na zbiegach okoliczności, przez co momentami staje się ona mało wiarygodna. Autorka nadmiernie eksponuje „męskość” bohaterów, co w XXI wieku brzmi już dość mocno anachronicznie. Do tego dochodzi infantylny styl narracji.

Zaletą powieści jest niewątpliwie jej klimat. Autorka doskonale oddaje atmosferę słonecznej Werony. Lekki styl i krótkie rozdziały sprawiają, że czyta się ją szybko. Historia porusza uniwersalne tematy dorastania, pierwszych miłości i poszukiwania własnej tożsamości.

„Aurora” to powieść, idealna na słoneczne popołudnie. Nie jest to jednak książka, która na długo zapadnie mi w pamięci.

„Aurora” to lekka i przyjemna powieść dla młodzieży, która zabiera czytelników w podróż do słonecznej Werony.

Aurora stoi na progu dorosłości i pragnie uciec od presji podejmowania trudnych, życiowych decyzji. Spontanicznie decyduje się na wyjazd do Włoch, gdzie poznaje Willa, chłopaka żyjącego na walizkach. Razem odkrywają uroki miasta, dzielą się swoimi problemami i...

„Aurora” autorstwa Agaty Gładysz jest to debiut autorki, ale jakże cudowny i udany. Gdyby nie fakt, że wcześniej o tym wiedziałam, nie domyśliłabym się po przeczytaniu tej historii. Bez wątpienia zostanie ona na długo w moim sercu i w mojej pamięci. Kocham sposób w jaki autorka wykreowała bohaterów, uwielbiam relację między Willem, a Aurorą i absolutnie każdy ich dialog. Jest to książka, z której można wynieść wiele lekcji oraz mądrości, jak na przykład to, żeby nie spędzać tyle czasu przy telefonie, aby ryzykować i czasami wychodzić ze swojej strefy komfortu, ale najważniejszą kwestią, na którą autorka zwraca uwagę jest to, aby nie dopasowywać się na siłę do otoczenia i nie robić niczego wbrew sobie. Uważam, że każda zarówno młodsza jak i starsza osoba powinna tę powieść przeczytać. Uwielbiam również klimat w tej książce, który był opisywany w sposób tak realistyczny, że poczułam się jakbym to ja była bohaterką tej książki. Znalazłam bardzo dużo komfortu w tej historii, może to dlatego, że utożsamiam się z Aurorą, ale również dlatego, że ta historia jest po prostu cudowna. Wątek romantyczny w tej książce jest tak cudownie rozbudowany, na ostatnich stronach po prostu popłakałam się ze wzruszenia, a dobrze wiecie, że ja na książkach nie płaczę. Kocham absolutnie wszystko w historii Aurory oraz Willa. Polecam wam ją z całego serca!

„Aurora” autorstwa Agaty Gładysz jest to debiut autorki, ale jakże cudowny i udany. Gdyby nie fakt, że wcześniej o tym wiedziałam, nie domyśliłabym się po przeczytaniu tej historii. Bez wątpienia zostanie ona na długo w moim sercu i w mojej pamięci. Kocham sposób w jaki autorka wykreowała bohaterów, uwielbiam relację między Willem, a Aurorą i absolutnie każdy ich dialog....

Jeśli lubicie książkę „Romeo i Julia” to tą książkę również pokochacie. Młodzieńcza pierwsza miłość, zwroty akcji, włoski romans oraz cudownie opisane stranger to lovers. Bohaterowie nie są płytcy, zaznaczam, że główna bohaterka też uwielbia czytać książki ;).
Ogólnie jedynym minusem jaki dostrzegłam jest to, że jest dużo pustych miejsc na niektórych stronach, można by było to inaczej rozplanować, ale oprócz tego naprawdę z czystym sercem mogę polecić, super młodzieżówka, lecz starsi odbiorcy napewno znajdą też w niej coś dla siebie. ❤️

Jeśli lubicie książkę „Romeo i Julia” to tą książkę również pokochacie. Młodzieńcza pierwsza miłość, zwroty akcji, włoski romans oraz cudownie opisane stranger to lovers. Bohaterowie nie są płytcy, zaznaczam, że główna bohaterka też uwielbia czytać książki ;).
Ogólnie jedynym minusem jaki dostrzegłam jest to, że jest dużo pustych miejsc na niektórych stronach, można by było...

Jezuu
K-O-C-H-A-M-T-Ą-K-S-I-Ą-Ż-K-Ę! Książka ma 340 stron i przeczytałam ją w jeden dzień!

Jezuu
K-O-C-H-A-M-T-Ą-K-S-I-Ą-Ż-K-Ę! Książka ma 340 stron i przeczytałam ją w jeden dzień!